1. |
Μικρόκοσμος
04:08
|
|||
|
Μια μέρα απόκοσμη μου 'πες να φύγουμε
Μένει ένας κόσμος για να κατακτήσουμε
Ο πρώτος στόχος μας κάτι να αφήσουμε
Κι ο τελευταίος πίσω να γυρίσουμε
Ζούμε στη χώρα του φθόνου και της νοθείας
Σκοτώνει την έμπνευση, πνίγει τη δημιουργία
Εδώ οι άνθρωποι ζούνε από αγγαρεία
Τους έχεις σιχαθεί, άδραξε την ευκαιρία
Φύγε για πάντα μακριά τους
Ζήσε για ό,τι είσαι ικανός
Αρκούν τα λεφτά τους να κρύψουν τον πόνο
Να ρίξουν σκοτάδι στο φως
Γιορτές και διακοπές σε οργουελική δυστοπία
Γεννούν αυταπάτες, θολώνουνε τη φαντασία
Γεννούν αναστολές, στερούν την ελευθερία
Ανήκουνε στο χθες. Τράβα γραμμή και πορεία
Κόντρα για πάντα στο ρεύμα
Μείνε άξιος και αυθεντικός
Ό,τι έχεις κερδίσει με ιδρώτα και αίμα
Στο διάβα σου λάμπει χρυσός
Ενάντια σε κάθε τους ψέμα
Ακέραιος και αληθινός
Μείνε γιατί έχεις την τόλμη κι αντέχεις
Στα όνειρα να 'σαι πιστός
Φύγε για πάντα μακριά τους
Ζήσε για ό,τι είσαι ικανός
Ο δρόμος είναι μεγάλος
Κι αυτός ο μικρόκοσμος όσο να πεις τοξικός
Κόντρα για πάντα στο ρεύμα
Ακέραιος και αληθινός
Μείνε γιατί έχεις το χάρισμα στα άκρα να ζεις τη στιγμή διαρκώς
|
||||
2. |
Κεφάλι Καζάνι
02:57
|
|||
|
Το κεφάλι καζάνι και στο χέρι καφές
Κι η πυξίδα ξανά στον αυτόματο
Με κοζάρει ασφαλίτης, με φλερτάρει χαφιές
Παγανιά λες και έχουμε πόλεμο
Αμολύσαν του κράτους τα πιστά τους σκυλιά
Που μας βλέπουν και τρέχουν τα σάλια τους
Καλή τύχη λοιπόν στα δικά μας παιδιά
Να τους βρέξουν φωτιά στα κεφάλια τους
Περπατάω μες στο νέφος, χημικά και καπνοί
Κομμένη ανάσα, το βήμα μου γρήγορο
Σ' αυτή την πόλη μας κλέψαν την αναπνοή
Κι ο αέρας βρωμάει σαν θάνατος
Με τη δύση του ήλιου ανατέλλουν φωτιές
Βλέμμα άγριο, πόδια που τρέμουνε
Ώσπου η μέρα μας βρίσκει, ζαλισμένες στιγμές
Σε καζάνι από πρόχειρους έρωτες
Το κεφάλι καζάνι απ' τα δακρυγόνα
Υγρασία, καυσαέρια και χαμένα μου χρόνια
Το κεφάλι καζάνι απ' το κρυμμένο μου μίσος
Και αισθήματα που θάβω και σαπίζουν στο στήθος
Το κεφάλι καζάνι απ' τα ψεύτικα λόγια
Ξυπνητήρια νωρίς κι αγχωμένα ρολόγια
Το κεφάλι καζάνι από φτηνιάρικα ξύδια
Και σερί ατελείωτα μεθυσμένα ξενύχτια
|
||||
3. |
Η Πόλη Δεν Κοιμάται
03:24
|
|||
|
Ξυπνάς κι έξω βράδυ, μ' ένα πτώμα στο κρεβάτι
Το κεφάλι σου να σπάει, τρεκλίζεις ως τον καναπέ
Στο λαιμό σου τα σημάδια και τα κόκκινα σου μάτια
Να σου λένε πως η νύχτα μάλλον ήτανε κομπλέ
Μια κανάτα καφέ, κι ένα βινύλιο reggae
Να ηρεμήσει το μυαλό σου κι η ψυχή
Ένα ντους κι ένα τάλιρο στις τσέπες
Γρήγορα ντύνεσαι και πάμε απ' την αρχή
Γιατί στα μέρη μας η πόλη δεν κοιμάται
Όσο υπάρχει το σκοτάδι συντροφιά
Σα βρικόλακες λουφάζουμε τη μέρα
Και τη νύχτα πάλι βγαίνουμε παγανιά
Φεύγει το πρώτο μπουκάλι, έτοιμος για άλλο ένα βράδυ
Μετά από λίγες γύρες δεν υπάρχει γυρισμός
Κι όσο προχωράει η νύχτα, έχεις ήδη γίνει τύφλα
Και τα άφτερ μοιάζουν πλέον σίγουρος προορισμός
Νύχτα πρόστυχη, υγρή Θεσσαλονίκη
Τα σφηνάκια διώξαν τις αναστολές
Απ' το χέρι το καινούριο σου κορίτσι
Δε θυμάσαι το όνομά της μα την θες
Γιατί στα μέρη μας η πόλη δεν κοιμάται
Όσο υπάρχει το σκοτάδι συντροφιά
Σα βρικόλακες λουφάζουμε τη μέρα
Και τη νύχτα πάλι βγαίνουμε παγανιά
|
||||
4. |
Ναυαγός
04:07
|
|||
|
Μετανιωμένα πρωινά μες στη Βαβυλωνία
Σε μια ατμόσφαιρα που μυρίζει ανία
Ξινισμένο κρασί και ψυχολογική βία
Απρόσωπες φιγούρες με κοιτάν με μανία
Αγχωμένο περπάτημα, κόκκινα φανάρια
Όσο κλειστά τα μυαλά τόσο ανοιγμένο το στόμα
Με τον ήλιο να μου καίει τα μάτια
Και τη χτεσινή νύχτα το υπόλοιπο σώμα
Άλλο ένα καλοκαίρι στο μπετό έχω ξεμείνει
Άσκοπα μεθύσια στης πόλης το καμίνι
Με φτηνά δηλητήρια για να πνίξουν τη μνήμη
Η διαφυγή απ'τη ρουτίνα, ρουτίνα έχει γίνει
Ονειρεύομαι τη θάλασσα σε μια πόλη φάντασμα
Ή έστω μια εικόνα από βραδιές του χειμώνα
Με τα χέρια δεμένα μια βουτιά στα χαλάσματα
Το πρώτο φως θα με βρει πάλι λιώμα
Κι εγώ
Μαυροντυμένος απαρατήρητος να περνώ
Κι όμως κοιτάνε, όλοι κοιτάνε και δεν μπορώ
Με δυναμίτη στο λέω μια μέρα θα ζωστώ
Και μαζί με ένα εκατομμύριο ψυχές θα θαφτώ
Μαύρο γυαλί και μάτι κατακόκκινο
Να ξεπερνάω το χαγκόβερ με καφέ και ντεπόν
Σε φουρτουνιασμένη θάλασσα από μπετόν
Να νιώθω ναυαγός
|
||||
5. |
||||
|
Ταξιδεύεις μέρα νύχτα προς τη χώρα του ποτέ
Στη βαλίτσα λίγες νότες, ένα τέμπο και βρισιές
Για έναν κόσμο που σε πνίγει απ' την πρώτη σου στιγμή
Σε μια χώρα που σκοτώνει, σε μια πόλη φυλακή
Πάντα κάνεις ότι νιώθεις κι όχι αυτά που θα σου πουν
Την ελευθερία μέσα σου να κλέψουν δε μπορούν
Έχεις μάθει τον τρόπο
Πως να ζεις κόντρα σ' όλο τον κόσμο
Μια μουσική να σου δείχνει τον δρόμο
Να σταθείς...απέναντι στον όχλο
Η μάζα παίρνει χιλιάδες μορφές
Καταναλώνει ανθρώπων ζωές
Λόγια και φήμες, της εποχής δικαστές
Μα ό,τι κι αν γίνει δε λυγίζεις ποτέ
Κι άμα σε ρίξει, πάλι θα σηκωθείς
Κι αν σε χτυπήσει, θα τη χτυπήσεις κι εσύ
Θα σε προδώσει με υποκρισία και πουστιές
Μα θα σε βγάλει πιο δυνατό από ποτέ
|
||||
The Ingredients Thessaloniki, Greece
Punk Rock From Thessaloniki, Greece with Ska & Reggae influences
Vocals: Nestor
Guitar: Stefanos
Guitar: Kostas
Bass Guitar: Thanos
Keyboards: Thanasis
Drums: Adam
If you like The Ingredients, you may also like:
Pitch-perfect math rock from Kaneohe, Hawaii charges forward on raw, ragged emotion. A treat for fans of Polvo and Pardoner.
go to album
Taking cues from Midwestern emo and early ’10 pop punk, this Leeds, UK outfit are full of heart— not to mention hooks.
go to album
YOU'RE NOT THERE
by Pretty Matty
A new track from Pretty Matty finds the band in top form, delivering clean yet crunchy hook-laden power pop with trademark high energy.
go to album
Sydney group Bloods decamped to Seattle to make this brief, punchy EP that pairs punk attitude with sky-high hooks.
go to album
Another perfect release from contemporary emo powerhouse Run for Cover records.
go to album
On their self-titled debut, Pkew Pkew Pkew deliver roaring, in-the-red, gang-shouted rock songs about pizza, beer, and...pizza and beer.
go to album
Bridging Electricity
by Lost Legion
Hard-charging street punk with searing riffs and anthemic, shout-along choruses from Chicago's Lost Legion.
go to album
